رابطه اخلاق و سیاست در نهج ا لبلاغه

هدف از نوشتار حاضر بررسی رابطه ی اخلاق وسیاست در نهج البلاغه است.این پژوهش با استفاده از روش تلفیقی تحلیل محتوا وتوصیفی- تحلیلی انجام یافته است.یافته های پژوهش حاکی از آنست که رابطه اخلاق وسیاست از مباحث مهم فلسفی واندیشه اجتماعی است ودر اندیشه اجتماعی اسلام توجه جدی به این موضوع صورت گرفته است.به لحاظ تاریخی در چگونگی رابطه اخلاق وسیاست چهار گرایش کلی:جدایی اخلاق وسیاست،تقدم سیاست بر اخلاق،اخلاق دوسطحی ویگانگی اخلاق و سیاست شکل گرفته است که هریک از این رهیافتها اعتقادات وموسسین خاص خود را دارند.نتیجه آنکه از رابطه اخلاق وسیاست در حوزه نظر وعمل سیاسی دو نوع برداشت وجود دارد که یکی بر ترجیح اخلاق سیاسی ودیگری ناظر بر ترجیح وتقدم سیاست اخلاقی است.برداشت اخیر مورد تاکید نهج البلاغه بوده وامام علی نیز مظهر اجرای چنین سیاستی در جهان اسلام پس از پیامبر اعظم(ص) محسوب می گردد.در این مقاله رایطه اخلاق وسیاست در نهج البلاغه بارویکرد سیاست اخلاقی مورد بررسی قرار می گیرد.